You want China to be more democratic? Make us envy your democracy Show us how it brings out the best in leaders and people Solve the issues of partisan culture and interest group capture I would absolutely LOVE to be convinced by the data

https://twitter.com/HarryPie1862/status/1269294042220826624 ....Antibodies to #SARSCoV2: One recovered patient. 45 specific monoclonal antibodies extracted. Only 2 were neutralizing. Epitopes that accounted for that: https://cell.com/immunity/fulltext/S1074-7613(20)30231-4 @ImmunityCP @fredhutch Also why neutralizing Abs as Rx will be more potent than convalescent plasma, by its very nature, is unworldly, and it is for this reason rather than its rarity that it is not only apolitical but antipolitical, perhaps the most powerful of all antipolitical forces.” ― Hannah Arendt, The Human Condition. To that I would add humor, the great deflator. Η μοίρα της γλώσσας, ως κοινωνικού φαινομένου, συνδέεται στενά με την ιστορία της κοινωνίας και των ανθρώπων που τη μιλούν. Γεννιέται και αναπτύσσεται σύγχρονα με τη γέννηση και την ανάπτυξη της κοινωνίας, αντανακλώντας τις αλλαγές που συντελούνται σε αυτήν. Για αυτό άλλωστε ο Λένιν, ο ηγέτης της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, γράφει πως η γλώσσα είναι «το πιο σημαντικό μέσο της ανθρώπινης επικοινωνίας». Η γλώσσα, λοιπόν, ως εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη σκέψη. Καταγράφει και καθορίζει, μέσα από τις λέξεις και τη σύνθεση αυτών σε προτάσεις, τη λειτουργία της σκέψης, τις προόδους της εργασίας του ανθρώπου ώστε να προσλαμβάνει γνώσεις, να διερευνά και να ερμηνεύει την πραγματικότητα, να ανταλλάσσει ιδέες, να διαμορφώνει σύστημα αξιών. Η Ρωσική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα του ρωσικού λαού και ανήκει στον σλαβικό κλάδο της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών. Αποτελεί μία από τις πιο διαδεδομένες γλώσσες του κόσμου και όπως πολλές άλλες γλώσσες, διήνυσε μια μακρά εξελικτική πορεία και συνεχίζει να εξελίσσεται. Βασικοί σταθμοί σε αυτήν την εξελικτική της πορεία είναι οι εξής: Η αποσύνθεση της ινδοευρωπαϊκής κοινότητας γλωσσών οδήγησε στη δημιουργία διαφόρων συναφών γλωσσών, όπως η λατινική, ελληνική, γερμανική κ.λπ. Σύμφωνα με ορισμένους γλωσσολόγους, στις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. υπήρξε ένας διαχωρισμός της σλαβικής γλώσσας (ή μάλλον, μιας ομάδας φυλών που μιλούσαν παρόμοιες διαλέκτους από τις οποίες σχηματίστηκε η σλαβική γλώσσα). Οι σλαβικές αυτές φυλές καταλαμβάνουν μια τεράστια έκταση στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη, στο μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής Χερσονήσου, κι έτσι η προσλαβική εθνογλωσσική ενότητα διασπάται σχηματίζοντας τρεις εθνικές συγγενικές ομάδες: ανατολική, δυτική και νότια. Η περίοδος αυτή ονομάζεται προσλαβική ή περίοδος της κοινής σλαβικής γλώσσας-βάσης και τελείωσε πιθανότατα στις αρχές της 1ης χιλιετίας μ.Χ. Οι ανατολικοί Σλάβοι άρχισαν να χρησιμοποιούν μια σχετικά ενοποιημένη ανατολικοσλαβική γλώσσα (παλιά ρωσική ή γλώσσα της Ρωσίας του Κιέβου). Στην επόμενη περίοδο, έγινε η γλώσσα του κράτους όχι μόνο της ίδιας της Ρωσίας του Κιέβου, αλλά και των λιθουανικών και μολδαβικών δουκάτων και αποτέλεσε τη βάση μιας ενιαίας εκκλησιαστικής σλαβικής γλώσσας (της γλώσσας της Ορθόδοξης Εκκλησίας). Η γραπτή της βάση συνδέεται με τον εκχριστιανισμό των Ρώσων στο τέλος του 10ου αι. μ.Χ. και με την δημιουργία του κυριλλικού αλφάβητου, από τους αδελφούς Έλληνες θεολόγους, Κύριλλο και Μεθόδιο. Καθώς ο φεουδαρχικός κατακερματισμός εντείνεται και ο Τάταρο-Μογγολικός ζυγός ανατρέπεται, σχηματίζονται τρία κέντρα εθνογλωσσικών ενοτήτων: το βόρειο-ανατολικό των Μεγαλορώσων, το δυτικό των Λευκορώσων και το νότιο των Μαλο-ρώσων (Ουκρανών). Έτσι, η ανατολική Σλαβική ομάδα γλωσσών χωρίζεται σε τρεις συναφείς γλώσσες: Ρωσική, Λευκορωσική και Ουκρανική. Από τον 14ο και 15ο αιώνα σχηματίστηκε η γλώσσα της μεγάλης ρωσικής εθνικότητας. Η εξέλιξη της ρωσικής εθνικής γλώσσας υπήρξε ραγδαία κατά τον 17ο αιώνα ταυτόχρονα με την δημιουργία του ρωσικού κράτους